Kloosterman, Dick

Dick Kloosterman:

Ik ben pas op latere leeftijd (zo rond mijn 50^e) echt begonnen met zelf muziek maken. Omdat mijn roots duidelijk in de popmuziek liggen, de zestiger- en zeventiger jaren, is dat ook de kleur van mijn liedjes.

Ik heb er speciaal op gelet dat je de Cursusteksten - dankzij de muziek - moeiteloos mee kunt zingen en kunt integreren in je dagelijkse leven. En in dat proces ben ik heel vaak een handje in geholpen! Mijn muziek wordt altijd geïnspireerd van boven, ik hoef de muziek ‘alleen maar’ op te schrijven en daarna uit te werken. Het maakt me heel stil en dankbaar dat ik op deze en eigen manier in verbinding met de Stem namens God mag staan, en het is mijn manier om me te verbinden met mensen en met wat hun beweegt en raakt.

Ik ben van huis uit een gitaarspeler, en dat hoor je terug in vele songs, naast hele hoge belletjes, meerstemmigheid en een zorgvuldige productie in mijn studio, want deze ingrediënten maken de muziek voor mij helder en transparant, en daar houd ik van. Net zoals de Cursusteksten zijn!

Het is ook heel bijzonder hoeveel teksten van Een cursus in wonderen zich echt letterlijk in een lied laten vlijen, waar je toch altijd weer te maken hebt met de structuur van couplet, refrein etc.

Ik maak ook andere muziek en dan met eigen teksten, er is altijd wel een aanleiding: de liefde voor mensen, mijn kleinkinderen, afscheid van mijn vader. Muziek is zo mooi om gevoelens te delen en te verwerken!

Dick Kloosterman